Do połowy XIX w., zabudowa miasta była prawie całkowicie drewniana. W 1849 r. przy rynku mieściły się tylko trzy domy murowane. Kontynuacją najstarszych domów parterowych wokół rynku są murowane budynki pod numerami: 3, 21, 28, 29, 30. Na ogół były to domy trójosiowe z sienią pośrodku lub w osi bocznej. Piętrowe kamienice zaczęto wznosić z końcem XIX i na początku XX wieku. Budynki są w większości utrzymane w charakterze architektury eklektycznej. Reprezentacyjny charakter mają kamienice narożne dwufrontowe: nr 2, 12, 14, 15.