Kościół wybudowany został na początku XX wieku, w miejsce nie nadającego się już do remontu, drewnianego kościoła pochodzącego z 1736 r. Budowa neogotyckiego kościoła według projektu Teodora Talowskiego rozpoczęła się
w 1902 roku i ukończyła w 1907 r., w głównej mierze dzięki funduszom Zamoyskich. Kościół zdobi wyróżniająca się w krajobrazie wsi wysoka, 40-metrowa wieża, zwieńczona metalowym krzyżem. W podziemiach świątyni znajduje się krypta nagrobna Zamoyskich z prochami dziewięciu przedstawicieli rodu Zamoyskich, właścicieli klucza wysockiego w XIX i XX w.

W wyniku działań wojennych w 1915 roku budowla ucierpiała, a przebywający tu wówczas Austriacy zrabowali m.in. cztery dzwony. Po wojnie dzięki księdzu Franciszkowi Zawiszy oraz hrabiemu Zygmuntowi Zamoyskiemu kościół odnowiono, a w latach 20-tych ufundowano nowe ołtarze, projektu Bogdana Trefera. Główny ołtarz powstał dzięki hrabinie Wandzie Zamoyskiej. Utrzymany był w formie tryptyku z relikwiami ss. Stanisława i Wojciecha oraz centralnie umieszczonym Krucyfiksem. Jeden z ołtarzy bocznych, ufundowany w 1928 roku przez hrabiego Adama Zamoyskiego, poświęcony jest Najświętszej Marii Pannie. Natomiast drugi poświęcony Sercu Pana Jezusa powstał ze składek parafian.
W 1944 roku kościół został ponownie poważnie uszkodzony. Po zakończeniu wojny dzięki składkom parafian naprawiono mury i witraże, a pod koniec lat 50-tych pomalowano wnętrze i położono nowy dach. 

Przy kościele stoi zabytkowa, murowana plebania. Na przykościelnym cmentarzu parafialnym spoczywa rachmistrz dóbr Wysockich, powstaniec styczniowy i Sybirak Roman Kotzian.