Kamienica Gruszewiczów została wzniesiona w 1. poł. XVII wieku na reliktach budynku gotyckiego. Od 1633 roku była własnością aptekarza Adriana Gruszewicza, a następnie jego syna Jana, stąd jej nazwa. Pierwotnie dwukondygnacjowa z podcieniami, z szeroką sienią na osi, wiatą i wielką izbą oraz trzema kondygnacjami piwnic. W XIX wieku przebudowana i rozbudowana. W budynku zachowała się Wielka Izba – obszerna sala nakryta sklepieniem kolebkowym z lunetami, ozdobiona polichromią datowaną na 1. poł. XVII w. ze scenami pasyjnymi, wizerunkami czterech ewangelistów oraz sztukateriami. Obecnie kamienica jest własnością Gminy Miejskiej Jarosław.

Pierwszy drewniany, gotycki budynek pełniący funkcję ratusza miejskiego istniał w tym miejscu już w XV wieku. Znajduje to potwierdzenie w licznych źródłach historycznych.

Po pożarze w 1625 roku przebudowany został jako piętrowa barokowa budowla. Znacznemu zdewastowaniu uległ w latach 1782–1852 kiedy to użytkowany był przez wojska austriackie jako magazyny. Po odzyskaniu budynku przez władze miasta w 1852 roku przystąpiono do gruntownej przebudowy w stylu neorenesansowym według projektów F. Dolińskiego i K. Kotłowskiego. Przebudowa trwała od 1895 do 1896 roku. W 1900 roku od strony wschodniej dobudowany został areszt miejski. W 1906 r. powiększono budynek o część zachodnią, mieszczącą na II piętrze salę obrad rady, utrzymaną w stylu secesji. Jarosławski ratusz posiada kwadratową wieżę zegarową z wiedeńskim zegarem Liebinga z 1896 roku, który działa do dzisiaj. Wieża jest ścięta w narożach, a w połowie wysokości okolona metalową balustradą. Powyżej wspomniane tarcze zegarowe. Szczyt wieży wieńczy iglica z metalową kulą oraz wiatrowskazem
w postaci orła i strzałki. Obecnie budynek jest siedzibą władz miasta Jarosławia.

Kamienica Rydzikowa zbudowana została na początku XVII wieku przez Wojciecha Rydzika. Jest najlepiej zachowanym przykładem tzw. „kamienicy jarosławskiej”. Cechą charakterystyczną dla tego obiektu jest kryty dziedziniec zwany wiatą – oświetlony oknami wyprowadzonymi ponad dach nadbudowy. Kamienica ta nawiązuje do typowych dla orientu domów zwanych fonduku. Pod kamienicą, jak i zresztą pod całym Starym Miastem, znajduje się ciąg piwnic wykorzystywanych w przeszłości jako składy na towary przywożone na jarosławskie jarmarki. Obecnie w części z nich funkcjonuje Podziemna Trasa Turystyczna im. prof. Feliksa Zalewskiego.

Podziemna Trasa Turystyczna im. prof. Feliksa Zalewskiego została otwarta w 1984 roku i liczy sobie ponad 150 metrów długości, z najniższą kondygnacją na głębokości 8,5 m pod płytą rynku. Trasa swą nazwę zawdzięcza profesorowi F. Zalewskiemu, naukowcowi z Akademii Górniczo-Hutniczej z Krakowa, który stał na czele ekipy ratującej jarosławską starówkę po katastrofie budowlanej w latach 60. XX wieku.

Dom powstał z końcem XVI w. za sprawą Zofii i Wilhelma Alanth oraz przy wsparciu finansowym kupców z Gdańska, którzy z biegiem lat stali się właścicielami domu. Pierwotnie budynek wyróżniał się podcieniami i wielką izbą krytą stropem belkowym. Całość została wielokrotnie przebudowana. Pod koniec XIX w. mieścił się w nim szynk „Pod kanarkiem”. W 1959 r. dom rozebrano z powodu katastrofy budowlanej, a następnie odbudowano.