Tworzenie parafii rzymskokatolickiej rozpoczęto od wybudowania w 1896 r. ochronki, przy wsparciu samego Stefana Zamoyskiego. Do ochronki zostały sprowadzone Siostry Służebniczki Starowiejskie. Budowa kościoła rzymskokatolickiego rozpoczęła się od przekazania na ten cel przez państwa Giedroyciów – ówczesnych właścicieli wsi – placu o powierzchni 8,5 morga. W 1910 r. rozpoczęto budowę plebanii, a w 1914 r. wybudowano drewnianą kaplicę. Niestety, budynki te zostały zniszczone podczas I wojny światowej. Po zakończeniu działań wojennych rozpoczęto budowę nowego kościoła. Prace, według projektu inż. architekta Kazimierza Osińskiego, ruszyły 1 maja 1918 r. Działkę pod budowę ofiarowali państwo Możdżanowie. Natomiast poświęcenie nowo wybudowanego kościoła miało miejsce 26 października 1919 r. W 1923 r. kościół oszalowano deskami, zaś w 1924 r. zmieniono pokrycie dachowe z gontu na blachę. W 1928 r. ufundowano ołtarze, a obraz Matki Bożej Śnieżnej namalował Józef Bukowczyk z Przemyśla. Obiekt przeszedł gruntowną renowację w latach 2007–2008.

W architekturze świątyni widoczne są cechy tzw. stylu zakopiańskiego.

W 1919 roku wybudowano trójarkadową dzwonnicę. Ciekawostką jest fakt, że największy dzwon – odlany przez braci Felczyńskich – nosi nazwę „Józef”. Jak się okazuje, został na nim odlany jeszcze w 1928 r. portret Józefa Piłsudskiego. Był to prawdopodobnie pierwszy w historii „pomnik” marszałka.